اخبار

شناسایی یک ماده قابل شستشو اکسید کننده از یک درپوش لاستیکی سرنگ بالینی

مواد پلیمری یکبار مصرف به طور فزاینده ای در مراحل مختلف پردازش بیودارویی مورد استفاده قرار می گیرند.این را می‌توان عمدتاً به طیف وسیع کاربردها و انعطاف‌پذیری و سازگاری مرتبط، و همچنین به دلیل هزینه‌های نسبتاً پایین آن‌ها و به دلیل عدم نیاز به اعتبارسنجی تمیز کردن نسبت داد.[1][2]

به طور کلی، در شرایط استفاده عادی، ترکیبات شیمیایی مهاجر به عنوان "قابل شستشو" نامیده می شوند، در حالی که ترکیباتی که در شرایط آزمایشگاهی اغراق آمیز مهاجرت می کنند، اغلب "قابل استخراج" نامیده می شوند.وقوع مواد شسته‌شوی ممکن است به‌ویژه در صنعت پزشکی نگران‌کننده‌تر باشد، زیرا پروتئین‌های درمانی اغلب مستعد تغییرات ساختاری هستند که به طور بالقوه ناشی از حضور آلاینده‌ها هستند، در صورتی که این آلاینده‌ها دارای گروه‌های عملکردی واکنشی باشند.[3][4]شسته شدن از مواد مصرفی می تواند یک خطر بالا در نظر گرفته شود، اگرچه مدت تماس ممکن است در مقایسه با ذخیره سازی طولانی مدت محصول خیلی طولانی نباشد.[5]
با توجه به الزامات نظارتی، کد مقررات فدرال ایالات متحده عنوان 21 بیان می کند که تجهیزات تولیدی[6] و همچنین بسته شدن ظروف[7] نباید ایمنی، کیفیت یا خلوص دارو را تغییر دهد.در نتیجه و به منظور اطمینان از کیفیت محصول و ایمنی بیماران، وقوع این آلاینده‌ها، که ممکن است از مقدار زیادی مواد تماس با DP سرچشمه بگیرد، نیاز به نظارت و کنترل در تمام مراحل پردازش، در طول ساخت، ذخیره‌سازی و مصرف نهایی دارد.
از آنجایی که مواد تجویزی به طور کلی به عنوان دستگاه های پزشکی طبقه بندی می شوند، تامین کنندگان و تولید کنندگان اغلب وقوع مواد شیمیایی را با توجه به استفاده مورد نظر از یک محصول خاص تعیین و ارزیابی می کنند، به عنوان مثال، برای کیسه های تزریق، فقط محلول آبی حاوی، به عنوان مثال، 0.9٪ (w) /v) NaCl، بررسی می شود.با این حال، قبلا نشان داده شده بود که وجود ترکیبات فرمولاسیون با خواص حل کنندگی، مانند خود پروتئین درمانی یا سورفکتانت های غیریونی ممکن است تمایل به مهاجرت ترکیبات غیر قطبی را در مقایسه با محلول های آبی ساده تغییر داده و افزایش دهد.[7][8] ]
بنابراین هدف از پروژه حاضر شناسایی ترکیبات بالقوه شستشو از یک سرنگ بالینی رایج بود.از این رو، ما مطالعات شبیه‌سازی‌شده قابل شستشو در هنگام استفاده را با استفاده از 0.1٪ آبی (w/v) PS20 به عنوان محلول جایگزین DP انجام دادیم.محلول‌های قابل شستشو به‌دست‌آمده با روش‌های تحلیلی قابل استخراج استاندارد و روش‌های تحلیلی قابل شستشو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.اجزای سرنگ برای شناسایی منبع آزاد کننده قابل شستشو اولیه جدا شد.[9]
در طی یک مطالعه مواد قابل شستشو در حال استفاده بر روی یک سرنگ تجویزی یکبار مصرف مورد استفاده بالینی و دارای گواهی CE، یک ترکیب شیمیایی بالقوه سرطان زا 41، یعنی 1،1،2،2، تتراکلرواتان در غلظت های بالاتر از آستانه ارزیابی تحلیلی مشتق شده از ICH M7 (AET) شناسایی شد. ).یک بررسی کامل برای شناسایی درپوش لاستیکی موجود به عنوان منبع اولیه TCE آغاز شد.[10]
در واقع، ما می‌توانیم به صراحت نشان دهیم که TCE قابل شستشو از درپوش لاستیکی نیست.علاوه بر این، آزمایش نشان داد که یک ترکیب ناشناخته با خواص اکسید کننده در حال شسته شدن از درپوش لاستیکی است که قادر است DCM را به TCE اکسید کند.[11]
به منظور شناسایی ترکیب آبشویی، درپوش لاستیکی و عصاره آن با روش های تحلیلی مختلف مشخص شد. پراکسیدهای آلی مختلف، که می توانند به عنوان آغازگر پلیمریزاسیون در طول ساخت مواد پلاستیکی مورد استفاده قرار گیرند، برای توانایی آنها در اکسید کردن DCM به TCE مورد بررسی قرار گرفتند. برای تایید صریح ساختار دست نخورده Luperox⑧ 101 به عنوان ترکیب قابل شستشو اکسید کننده، تجزیه و تحلیل NMR انجام شد.یک عصاره لاستیک متانولی و یک استاندارد مرجع متانولی Luperox 101 تا خشک شدن تبخیر شدند.باقی مانده ها در متانول-d4 بازسازی شدند و توسط NMR تجزیه و تحلیل شدند.بنابراین تأیید شد که آغازگر پلیمریزاسیون Luperox⑧101 قابل شستشو اکسیدکننده درپوش لاستیکی سرنگ یکبار مصرف است.[12]
با مطالعه ارائه شده در اینجا، هدف نویسندگان افزایش آگاهی در مورد تمایل به شستشوی شیمیایی از مواد تجویزی مورد استفاده بالینی، به ویژه با توجه به حضور مواد شیمیایی شستشوی "نامرئی" اما بسیار واکنش پذیر است.بنابراین، نظارت بر TCE ممکن است یک رویکرد همه کاره و راحت برای نظارت بر کیفیت DP در تمام مراحل پردازش باشد و در نتیجه به ایمنی بیماران کمک کند.[13]

منابع

[1] Shukla AA، Gottschalk U. فن آوری های یکبار مصرف یکبار مصرف برای تولید بیودارو.روند بیوتکنول.2013؛ 31 (3): 147-154.

[2] Lopes AG.یکبار مصرف در صنعت داروسازی زیستی: مروری بر تأثیر، چالش ها و محدودیت های فناوری فعلیفرآیند بیوپرود مواد غذایی2015؛ 93:98-114.

[3] Paskiet D، Jenke D، Ball D، Houston C، Norwood DL، Markovic I. مؤسسه تحقیقات کیفیت محصول (PQRI) ابتکارات گروه کاری قابل شستشو و استخراج را برای محصولات دارویی تزریقی و چشمی (PODP).PDA ] Pharm Sci Technol.2013؛ 67 (5): 430-447.

[4] Wang W، Ignatius AA، Thakkar SV.تاثیر ناخالصی ها و آلاینده های باقیمانده بر پایداری پروتئینJ Pharmaceut Sci.2014;103(5):1315-1330.

[5] Paudel K, Hauk A, Maier TV, Menzel R. خصوصیات کمی غرق‌های قابل شستشو در پردازش پایین دستی بیودارویی.Eur J Pharmaceut Sci.2020؛ 143: 1 05069.

[6] سازمان غذا و داروی ایالات متحده FDA.21 CFR Sec.211.65, تجهیزات ساخت و ساز.بازبینی شده در ۱ آوریل ۲۰۱۹.

[7] سازمان غذا و داروی ایالات متحده FDA.21 CFR Sec.211.94، ظروف و درب های محصولات دارویی.از 1 آوریل 2020 بازبینی شده است.

[8] Jenke DR، Brennan J، Doty M، Poss M. استفاده از محلول‌های مدل دوتایی اتانول/آب برای تقلید برهم‌کنش بین مواد پلاستیکی و فرمول‌های دارویی.[Appl Polvmer Sci.2003: 89 (4): 1049- 1057.

[9] گروه عملیات BioPhorum BPOG.بهترین راهنمای عمل برای آزمایش مواد قابل استخراج اجزای پلیمری یکبار مصرف مورد استفاده در تولید بیودارو.BioPhorum Operations Group Ltd (نشر آنلاین)؛2020.

[10] خان TA، مالر HC، کیشور RS.تعاملات کلیدی سورفکتانت ها در فرمول های پروتئین درمانی: مروریریوفارم فورج فارم.2015؛ 97 (Pt A): 60- -67.

[11] وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده، سازمان غذا و دارو FDA، مرکز ارزیابی و تحقیقات دارو CDER، مرکز ارزیابی بیولوژیکی و تحقیقات CBER.راهنمای صنعت - ارزیابی ایمنی زایی

[12] Bee JS، Randolph TW، Carpenter JF، Bishop SM، ​​Dimitrova MN.اثرات سطوح و مواد قابل شستشو بر پایداری بیوداروها.J Pharmaceut Sci.2011؛ ​​100 (10): 4158- -4170.

[13] Kishore RS، Kiese S، Fischer S، Pappenberger A، Grauschopf U، Mahler HC.تخریب پلی سوربات های 20 و 80 و تاثیر بالقوه آن بر پایداری بیوتراپی هاPharm Res.2011;28(5):1194-1210.